(.)
Sen gidince eğildi başım
Süklüm büklüm yürüdüm sokaklarda Gidişini kimseler anlasın istemiyorum Yokluğunu sığdırsam da bu kente kaldırımlar yalnız adımlarıma hesap soruyorlar İsyanım sensiz gelen bahara Nasıl açar yediverenler anlamıyorum … Caddelerde ıslanıyor ağlayışlarım Vefasız adımlar çiğniyor gözyaşımı aldırmıyorum Anılara ilişiyor gözlerim O varken deyip efkarı bir kez daha demliyorum Eylül hüzünleri doluyor akşamlarıma Ay ışığına yaslanıyor güneşim Kahretmiyorum çoğalan yalnızlığıma Asi rüzgarlar kanıma giriyor Ayrılık kırbaçlarını umursamıyor bedenim Kör sancıların ızdırabına alıştım Tuz bastığım yaralarda senden bir iz arıyorum Yoksun, Gelişi yok mu vakitsiz ayrılıkların? Serçe gagasına tutuşturduğum ecelim Pervasızca sana uçuyor Bilki yorgun baharlardan geliyorum sevgili Ya aç pencereni al bu aşkı yanına Ya da ölüm konsun artık pervazlarıma 09.05.2008 |