KIRIK KALEMİM!...
Yemin edip kilit vurdum dilime
Sustukça karıştı duygu âlemim Doğmak için bekler üç beş kelime Ben sustum, susmadın, kırık kalemim Kefareti var mı, böyle bir and’ın Akıl ermez, gönül; sen nasıl kandın Söz verip kendine, sonra tıkandın Kınına girmedin, kırık kalemim Kendime yalancı çıkardın beni Sessizce doldurdun yırtık heybeni Ortaya koyarak eski rahleni Lisan-ı hal oldun, kırık kalemim Gayrı ne yazarsan sensin suçlusu Sensin her cümlenin sivri uçlusu Sevda denen zulmün başı taçlısı Kaldı mı demedin, kırık kalemim Ne sual edersin kime arzuhal Ne çalmadık kapı, bakılmadık fal O melek sandığım, “beşeri maval” Resmini çizmedin, kırık kalemim Kırmıştım evvelce senin belini Tutmadım bir zaman kırık elini Tükendi zannedip mürekkebini Bekledim bitmedin, kırık kalemim Soğuk mermer gibi şimdi yüreğim Gücüm yok ki sana “yazma” diyeyim “Zavallı” olandan, olmaz dileğim Dedim ya, bilmedin, kırık kalemim Seni infaz etmek pek zordu, pek zor Yazmadan yaşamak bir ateş bir kor Pişmanım çok pişman Allah biliyor Teselli etmedin, kırık kalemim Yaz ne istersen yaz, kendi kendine Beni ortak etme muhabbetine Kırık bir kalemsin, maharetine, Mahkûm olmam senin, kırık kalemim Kelam’a elveda dedik bir kere Ne selam bekleriz, ne “söz” boş yere Yazarken seninle aşk’ı her yere Ömrümü bitirdin, kırık kalemim Kadir Albayrak |
Beni ortak etme muhabbetine
Kırık bir kalemsin, maharetine,
Mahkûm olmam senin, kırık kalemim
Şiirin içeriğinin tümüyle verdiği duygu mükemmel.
Şekil olarak aksaklıklara gelince. seçici kurulun, günün şiir olarak
Seçtiği için, hecenin kurallarına uyulması gerektiğini düşünüyorum.
Arkadaşlarım bunun izahını yapmışlar.
ama seçkiye değer nitelikte bir şiirdi.
Candan kutluyorum.