zamansız...uzanırken yalınayak kentsizliğime pusulamda dündü... kaç sokak sensizlikti... ve kaç yön sen... parmak uçlarımda deniz kokusu toplarken günün kırıntılarını hangi yanından öpsem şimdi göz ıslatan bir hasret yalnızlık vurdukça saatleri rüzgara yol ver düşlerimi dizerken geceye bir bir dokun sözlerime gözlerini kapatıp aklına düştükçe zamansız unutma ki bir anıda yaşamadık oysa kırılan yanlarımda bahar vardı şimdi kapının eşiğinde kalan... 20/02/2009 |
şiirlerine dokunmak istedim şairin sol omzunun üzerinden
ağlıyordu...
sevgiyle.