Ne yana yaslasam bu divane başı? Hangi şarkı dindirir bu gönül ağrımı? Ya gül resimleri çıkıyor karşıma, Dikenleri kesiyor yollarımı. Yahut dizeler dökülüyor Sulusepken, Gökten, Islatıyor kuruyan sevdamı…
Ayrık otları ayırıyor yürüdüğüm yolları, Gönlüm seçemiyor gülşen içinde verdayı, Sarmaşık güllere sarılıyorum da sımsıkı, Hüznümle çiçekliyorum bahar dallarını...
Ne yana baksam şimdi Mahşer – i azam çıkıyor karşıma. Dipsiz kuyular tutuyor ellerimden, Girdabında boğuluyorum, çekiyor hâlesi ayın, Tütsüleriyle geçiyorum kendimden Şeb – i yeldanın… Ağaran gün görmek istemiyor Çeşm – i mest – i nazım…
Yum o vakit ey maşuk gözlerini ! Yum fecr-i mahşere kadar. Ve sen ! Ey şair ! Sus ve dinle, Yahut fehm eyle, çek sineye, Yârin serzenişlerini…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
serzeniş şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
serzeniş şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Dolunay halesinde Şiir nalesi, duyduğum... Siyah ve uzun bir serüven yitik sevdanın yollarında yaşadığı. Ve dayanaksız, dayanıksız bir dünya, boş bir kuyu gibi düşüp düşüp tutamadığı... Ve yine içine düştüğü onulmaz sessizlik. Eğer yazarsa olabilirmiş bir ışık bir fener karanlıklara. Kırılgandı, güzeldi. Kutladım. Çünkü "gördüm "şiiri.
Siyah ve uzun bir serüven yitik sevdanın yollarında yaşadığı.
Ve dayanaksız, dayanıksız bir dünya, boş bir kuyu gibi düşüp düşüp tutamadığı...
Ve yine içine düştüğü onulmaz sessizlik. Eğer yazarsa olabilirmiş bir ışık bir fener karanlıklara.
Kırılgandı, güzeldi. Kutladım. Çünkü "gördüm "şiiri.