buz
.
buz gibiyim şuan soğuk, bulanık her şeye yakın.. kırılıp parçalanmaya ve eriyip gitmeye dışıma vuruyorum gözyaşlarımı yavaş yavaş akıyor bedenimden bir yandan da kırıyorum kendimi buz(su) gibiyim şuan sıcak, duru her şeye yakın.. yanlızım kendimle hem sevmiyorum kendimi hem de özlüyorum eski beni buz gibiyim şuan bir damla daha eksik bir damla daha yoksun herşeyden biraz daha yakın herşeye donup kaldığıma pişman yavaşta süzülmeme ise kin doluyum buz gibiyim şuan zamanla yitmiş, bir avuç su paramparça aynı zamanda var ve yok arasında buz gibiyim buz.. simin |
siiriniz güzeldi...
saygilarimla...