Gelsen
GELSEN
Sesini silmek odalardan çok zor bir tanem Ne yaptımsa susturamadım Varsın, ordasın biliyorum Gözlerim seni görmek, ellerim tutmak istedi de Uzattığım avuçlarım hep boş döndü, kavuşturamadım. Kutuplara benzedim beklemekten Öylesine yalınız, öylesine soğuk Baharımsın, gel artık, gel Yüreğim üşüyor, bakışlarım titrek Şafaklara kadar seni diledim Umutlarımı kızıllıklara dikerek. Bilmezsin, bilemezsin Ruhum hangi yalnızlıkları sildi gönlümden de Bir seni silemedi Avuçlarında ben yok muydum Sokaklarda niye berduş dolaşırım Söyle, Allah aşkına söyle Sana sarılmam niye çizilmedi. Mahzunluğu yüklenmiş boynum Siyahla beyazın arasına uzanamadı Geceleri karaya boyadı güneşten gizli hasretim Bir türlü gündüzü mehtaba anlatamadı. Oysa gelsen Oysa sevsen Seninim desen, benimsin desen Sıcaklığına muhtaç yanaklarıma dokunup Dudaklarıma artık gül desen Gülümsesen Gelsen Gelsen. Maviye boyar gökyüzünü ruhum, bulutları siler En parlak güneşi sana gönderir damarlarım Leylaklar, papatyalar güller gözlerime yerleşir Ben aşkımı koklarım, Seni koklarım Bir daha bırakmamacasına, bir bilsen Bir bilsen nasıl sarılır kollarım Nasıl sarılır Nasıl… Turgut Uzdu (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
En parlak güneşi sana gönderir damarlarım
Leylaklar, papatyalar güller gözlerime yerleşir
Ben aşkımı koklarım,
Seni koklarım
Bir daha bırakmamacasına, bir bilsen
Bir bilsen nasıl sarılır kollarım
Nasıl sarılır
Nasıl…
güzel şiirdi şairim yazan kaleminiz hep var olsun