"ıslanmıştık yağmurda
bardaktan boşanırcasına"

nasıl bir mutluluktu tanrım
sanki altın tepside sunmuşlardı
bu nasıl bir sevgiydi
sanki hikayelerden çıkmış

sadece sevdikleri için
çıkmışlardı zirveye
uzak mesafeleri kat etmişlerdi
paylaşmak ve sevgi adına

sevgileri çam ağacı derinliğindeydi
çılgındılar
sadece onlar vardı sanki cihanda

birlikte büyümüşlerdi
aynı ananın çocuklarıydı
onlar
aynı kokuda büyümüşler

reyhan kokardı tenleri
gülüşlerinde hanım eli tazeliği
özlemişler
baharlarını
baharda
uzakları yakın etmişlerdi

nisanla beraber gelişleri
delirdiler
ilkbahar gibi

sırılsıklam oldular
baharın başlangıcında
yürekler hala çocuk
denizciler denizi tokmaklıyor
onlar ise sevgilerini tazeliyordu
ZÜBEYDE TOPRAK 2007