Köy Yolu
Anıza diz çökmüş güneş sapsarı
genizde buğday kokusu hasat zamanı dolana dolana gidiyor şehire doğru ceviz dallarına bürünmüş köy yolu... Ve ihtiyarlar bekleşiyorlar ihtiyar evler önlerinde uslu uslu gözleri kamaşmış ikindi güneşinde usanmışlar kısır bekleyişlerde ve bir özlem inerken kızıl ufka kızılca kıyamet ne gelen ne giden ne bir haber torundan,gelinden... Ufalanıp tane tane bir yitik zaman süzüldükçe buruşmuş avuçlardan sorup soruşturuyolar birbirlerine bakışıp avunuyorlar... Biri gelecek elbet uzaktan yakından bir gelen olmalı muhakkak ceviz dallarına bürünmüş dönemecin ardından... Galip Sertel |