AŞKI UNUTAN YALNIZLIĞIM
Aşkı unutan yalnızlığım,
Yürek burkan bir öykünün sonunda Dile gelir. Hazin vedalar bakışıma dokunur. Roman uzun, hayat kısa Şiir yalın türkü döner buza Aşk gizli özne mısralarda Yine kapalı bir kelimenin arkasına saklanmış. Faal-i meçhul cinayet sanki sevda Kaf dağının ardına kaçmış. Soldan sağa bilmece Hani nerde üçkâğıtçı kirli gece Şarkıda duman, Sigarada efkâr Yine düşlerini taramış yar Usta, ver bir kibrit İstanbul’u yakasım var. Satılmış insanlarıyla beraber. Ki bu şehr-i İstanbul Biraz nefes alsın. Ne bu kasavet Ey hayat! Biraz müsade et Az ilerde inecek var. Aşkı yaşamak mı? Aşkı ölmek mi zor… Ben çözemedim çözülmüyor Fuzuli kokulu bir şiirde kalsın Leyla Türküde ağlasın Mihriban Susulur inleyen bir şarkıda Gül, baharın ülkesidir Vuslat, seven gönlün ukdesidir. Bir avuç yürekte emanettir mutluluk Feri sönen bu ömrün son dileğidir. 09 Mayıs 2008 Hüseyin Özbay |