KARANLIĞA IŞIK ÇAK
Yaptığın hatalardan pişmanlık duyma sakın
Onlar seni sen yapan ruhun mihenk taşları Dön de bir ardındaki kalıntılara bakın Bu akan senin değil, ruhun yürek yaşları. Ne sevdalar tükettin, aşk sandıkların için Nice dostlar yitirdin yanmadı mı hiç için? Bir daha aynı akmaz, Göksu’n, Asi’n, Meriç’in O süzülüp gidenler ruhun son akışları Sen yıktın birer birer arkandaki dağları Çözdün yüreğindeki zor ördüğün ağları Heba ettin hoyratça o güzelim çağları Şimdi başına değen pişmanlığın taşları. Olmadık gönüllere girdin girdin çıktın da Ruhuna gölge tutan selvileri yıktın da Gerçek seven dostları dünlere bıraktın da Orda unutulanlar ruhun arkadaşları. Yanma artık boşuna geçti gitti o günler Bir daha geri gelmez atladığın öğünler Faciaya dönmesin oynadığın düğünler Meydanında bu kopan ruhun son savaşları Geçmiş, geşmiştir artık ufkundaki yola bak Kaçırma fırsatları karanlığa ışık çak Bulduğun her boncuğu kalbinin ucuna tak Dinmesin yüreğinin aşka çağlayışları. ‘Artık çok geç!’ diyerek kalbine kilit vurma Yaşamadığın neyse koyver yaşa hiç durma ‘Sonu nereye gider?’ diyerek sakın sorma Dalına yuva yapsın dönmüş gurbet kuşları. 7-12-08 |
Yaşamadığın neyse koyver yaşa hiç durma
‘Sonu nereye gider?’ diyerek sakın sorma
Dalına yuva yapsın dönmüş gurbet kuşları. "
Her şey mükkemmel ama final 4/4'lük.
bu emeği kutlarım... SAYGI BENDEN HER DAİM...