Çocukluğum
Çukurda kalmış...
Yemyeşil... Bir kasabanın! Yetiştirdiği biriyim ben. Ne rengarenk... Kelebeklerin! Peşinden koştuğumu... Ne de yüksek.. Ağaç tepelerinde! Oturup meyvelerinle, Karnımı doyurduğumu... Unuturum! Bayırlarında... Adını bilmediğim,? Mis kokulu çiçeklerle... Başıma taç yaptığımı. Unuturum! Yılandan bile... Korkmadığımı. Müfide DECDELİ.İzmir.1977. |