SÜKÛT ETTİĞİM AN
Bülbülün tutkunluğu darb-ı meseldir güle
Âşıkın gönlü yıkık bir hane-i viranmış Heder etmiş ömrünü Mecnun düşmekle çöle Aslı boşa beklemiş, Kerem boşuna yanmış Sevilmek isteğinde nedir aslolan gaye Vuslatı ümîd etmek bir hoşça hüsn-ü zanmış Gönül oyunlarından bahtıma düşen paye Hasret, hicran, gözyaşı ve bir ömr-ü ziyanmış Zaman zaman oturup yazdığım şiir diye Ruhun iştîyâkını kâinata beyanmış Boşuna didinmişim halimi arzetmeye En müessir hitabım sükût ettiğim anmış (20.10.2008 - LÜLEBURGAZ) Zekâi BUDAK |
En müessir hitabım sükût ettiğim anmış
Şairliğinizin karşısında gıpta ile bir sukuta dalmanın hüsnü anıydı bu şiir.
Sözlerin tesadüfen yerlerine yerleşmediğini belli eden titiz ve ustaca bir çalışma.
Mananın şairlere ait duygu ve mantık cenetine yol aldığı bir seyatname idi bu güzel şiiriniz.
Kutlarım sizi ve güzel şiirinizi.