407-İNSAN VE KÖKSÜZ AĞAÇNasıl bir oyundur bu, bir tahtada üç vezir, Birisi yanmaktayken, ikisi od/dan gelir, Sapla saman karışmış, değişmiş burda devir, İkircikli simayla, tanıtırlar kendini, Fıtratı yele verip, kandırırlar kendini. Kuralsız kuralların, içinde devinirken, Kendini şah yaparak, fırtına estirirken, Ayaklar başa düşman, yüzüstü sürünürken, Rüya değil gerçekte, sanmaktalar kendini, Köksüz olan ağaca, tutmaktalar kendini. Hayatı oyun görüp, bir yazar bin oynarlar, Mevcudun özündeki, hikmeti unuturlar, Renklere boyanarak, lisana sığınırlar, Akar suyun önüne, bent yaparlar kendini, At iken fil yerine, koymaktalar kendini. Unutulan bir şey var, piyondan vezir olmaz, Karesiz bir meydanda, bu oyun oynanılmaz, Hayali kalelerin ardına sığınılmaz, Akılı başa alıp, tutmamışlar kendini, Bu çıkmaz sokaklarda, bırakmışlar kendini. Şahin HANELÇİ 05.02.2009 ELAZIĞ |
Karesiz bir meydanda, bu oyun oynanılmaz,
Hayali kalelerin ardına sığınılmaz,
Akılı başa alıp, tutmamışlar kendini,
Bu çıkmaz sokaklarda, bırakmışlar kendini.
ÇIKMAZ SOKAKLARDA NE SESLER SUSTU/RULDU...
TEBRİKLER....