ÖZÜ ÖZLEDİM
Nice yıllar geçti dosttan ayrıyım
Yarende kelamı sözü özledim sakın ha! sanmayın kalben gayrıyım gönülden gönüle haz’ı özledim Yaş kemale erdi toprağa bakar bu hasretlik yaman bağrımı yakar gönlüm şu gurbetten sılaya akar köyümde aşina yüzü özledim usandım yad elden seneye kalmam dünyayı verseler Vallahi almam bir daha elime geçer mi bilmem ömrüm kış’a dönmüş yazı özledim Burada güzel çok, çoğu sentetik endamı var ama bulunmaz etik hicap mı, nerede ? ezelden yitik ben güzelde biraz nazı özledim Dinlediğim müzik keyif vermiyor yüreğimde yatan derdi dermiyor ne etsem nafile beni sarmıyor bir yanık türküyü sazı özledim Kim kalırsa kalsın benden bu kadar Durdukça içerim doluyor keder Kalan şu ömrümü etmeden heder Döneyim ocağa öz’ü özledim Kanaat en büyük varlık diyerek Bir lokmada olsa helal yiyerek kula değil Hakk’a boyun eyerek çoğundan vazgeçtim az’ı özledim… MEHMET NALBANT |
Kaderime küstüm boynum bükerim
Issız köşelerde gözyaşımı dökerim
Çok özledim vatanımı köyümü
Bazen rüyalarda gezer tozarım
Olur olmaz hayalleri kurarım
Bazen kendimede hesap sorarım
Çok özledim vatanımı köyümü
Bendede en az senin kadar özlem büyük,değerli şairim.Yüreğin ferah ömrün uzun olsun.