Masal mı, Gerçek mi
Bazen kendimi
Pamuk Prenses gibi hissediyorum.. Herkesin rolü belli bu masalda.. Oyunlarıyla, Yaşamı zindan eden cadı üvey annem Pek sevgili Kader ! Hayatsa; Kaderin elinde oyuncak olmuş, Benim zavallı peder ! Zaman; Hani şu öldürmek için tutulmuş, Sonra insafa gelip de bir an, Beni ormanda bırakan asker ! Ve sen Canözüm, Sevgi dolu bir öpücükle, Bana hayatı yeniden bahşeden o yakışıklı er ! Bir İstanbul kaldı masalın dışında.. Yedi tepesinden birinde bile, Saklanamadığım tek yer ! Masal mı,gerçek mi bu olup bitenler ? Bir sonu var mı,bilmiyorum.. Kimbilir, Belki de sonsuza dek sürer ! |