ararım seni
buruşturup attığım bir kağıt gibi
gün gelir ararım seni yarım bıraktığım bir söz gibi tamamlarım seni ben bilirim iyi bilirim bende hiç bitmeyen o amansız sevgini bir mısra gibi tasarlarım seni karanlıkta boğulup giden hiç duymadığım sesini tertemiz bir bahar havası gibi içime çekerim özlemini aralıksız ve hiç bitmeyen bir hevesle kendimi hiçe sayarak bir intihar gibi açık yalansız ve çıplak yaşarım seni kalbimde boş bir odaya girer kapıları sımsıkı kapar bir mısra gibi tasarlarım seni yüceltirim benimle yaşayan benimle soluk alıp veren günbegün artan sevgini |