Yetistin imdadıma
ölüme bir adım kala,
yetiştin imdadıma… boǧulurken kara sularda, sen doǧuyorsun her sabah yamaçlardan odama ölüme bir adım kala susamışken sevdaya mavi renkli bulutlara yaǧmur oluyorum, yeniden her defasında… biçimsiz renkler kayboluyor oyunsuz aşklarda atlıyorum bir deryaya her gün yeniden boǧulurcasına ölüme bir adım kala sen geliyorsun yavaş adımlarla yanı başıma, tutuyorsun yeniden ellerimden umut dolu bakışlarla ve uyandıǧımda sarılıyorum yeniden yeniden boynuna ölüme bir adım kala baǧırıyorum sevinçten avazım çıktıǧı kadar doya doya… Hasan Hüseyin Arslan, 01.02.2009, Frankfurt am Main/ Almanya, evde saat 21:17’de |