Hoşça kal diyebilmeliydi kadın ,
Kendisine hiç gelmeyen adama..

***

Eskimiş sevdalar kokuyordu eskici kadın..
Biraz hüzün ,
Bir parça tütün..

Mevsim hep ayrılık ..
Kanla karışık..
Yazık,. !

Tozu dumanı savrulmamış
Sevda külleri vardı üzerinde..
Kalbe yakın mesafede ,
Çoktan ölmüş bedende..

Işıkları kapanmış hüzün karası gözleriyle ,
Sahip çıkıyordu miladı dolmuş sevgiliye..

Giden
Terk eden
Eskiten sevgiliye..

Sonra anlatmaya başlıyordu dili döndüğünce ,
Kelimeler yettiğince..

‘’Hani hançer olur ya böyle..Saplanır en derine..
İşte öyle bir acı çelimsiz yüreğimde.. ‘’

***

Giden gitmişti oysa..
Hele bir de hançeri en derine saplamayı başaransa ,
Nafile ..!
Dönmezdi asla..
Hani sanki kanun ya..!!!



Sevdanın küllerini bırakır her giden
Yapışır çelimsiz yüreklere..
Eskidikçe eskitir..
Ve bürünülür ;
Dirisi ölüden ayırt edilmeyen kokmuş bedenlere..