Renksiz kalmış bir uçurum çiçeği gibi....
karakalem bir resmi andıran saçların
dalgalanınca buz tutmuş yüreğime bir kedi gibi sokulup nefesine sustum, suskunluğu kıskandıran sessizliğimle. çaresizliği çocukluğun da saklı masallar okudukça gömer insanı hayata tam nefes alacağın zaman başlar şarkılar içerden dağlar kızgın gülüşler yarana tuz basar baharlar yaşile hasret bir tablo bibi kalırsın --çıplak... renksiz kalmış bir uçurum çiçeği gibi uzanıp koparmak istediğin zaman hayatı o zaman anlarsın yangını derin vurur gözlerine yalnızlık izlerini silemezsin acıların tarif de edilmez bilinmez böyledir oyunlar çoğu zaman kaybedilir sen almasını bilmezsen hayattan o sana ne verir ?..... |