Bir misafirhanedesin, temiz, tertipli,
Yarınsız uykulara hazırlanıyorsun !..
Her duvar bir ayna sırtı, mekanlar iç içe
Ve belleğin bilincinin tereklerine,
Dur duraksız sondan başa sarımlı,
Genetik anılarını boca etmekte;
Kimi siyah-beyaz, kimisi renkli
Aşina çehreler gelip gitmekte !..


Bu esnada, her nasılsa,
Bir tabela lehimleniyor gözbebeklerine,
"Morg mu yazıyor ne"
Demeye kalmıyor,
Sırlanıyorsun,
..........sırlanıyorsun,
.................sırlanıyorsun !..


Bir otopsi masasına uzanmışsın sere serpe;
Yüreğin uzak ve sıcak dönencelerde çırpınıyor;
Gölgeler kök salarken perişan dimağına,
Ruhunu düşünmeye zorluyor, pes doğrusu,
Kuyruğunu ısıran akrebin paradoksu
Ve şu kobra çalımlı Hint fakiri hâyalet,
Yalınayak bastıkça kan revan parmağına;
Toz duman belleğinin yap-bozluk serimleri
Savruluyor küresel karadulun ağına !..


Sür manşetten verilen karmaşık denklemlerin
Çözümsüzlüğe mahkûm sıfır eklemlerinde,
Zorlanıyorsun,
.........zorlanıyorsun,
.................zorlanıyorsun !..





Tepegöz bakışlardan umarsız kuluncuna,
Buz dağları çarparken keşkeler eşliğinde,
Ölümün tiz perdeden özgün uğultusuna,
Saçlarının her teli, bir anten kesiliyor;
Gururuna gerekçe giydiren onca kaygı,
Suçlamaya dönüşüp önüne dikiliyor;
Uğruna savaştığın yüce değerler huzurunda,
Önce şah damarın çatlıyor, sonra da kılcalların ;
Elpençe divan duruyor, adâlet umuyorsun
Ve bir Yargıç edâsıyla kendine soruyorsun :
" Vicdânına ne kadar paksın ?.."
" Vic-dâ-nı-na ne ka-dar pak-sın !..?"


Edep yerlerini yokluyor bir beyaz gömlekli ...
Dehşetle ürperiyor, görüyorsun cismini;
O da ne ? Aman Allah’ım !....
Kaskatısın, paramparça ve çırılçıplaksın !?


"Çek elini" demeye dilin dönmüyor;
Öfke yalazı kaplıyor her yanını;
Yüzünde meyyit sarılığı;
Ruhun kızarıyor suskunluğuna,
Arlanıyorsun,
..........arlanıyorsun,
...............arlanıyorsun !..


Onlar,
Yani umurdaşların,
Yandaş, hasım fark etmez, çoğu medya dilbazı,
Gen günde yâr, zor günde ağyâr olan sırdaşların,
En cömert tevâzunu zevâle yoruyorlar,
İnkisarına bile pıranga vuruyorlar...
"Mermiye kafa çıktı",
"Urgana ümük sıktı" türünden söylemlerle
Canhıraş iletini bobine sarıyorlar...
Daha ne istiyorlar,
Verecek neyin kaldı ?..!
Bu soruya bir cevap olmalı benliğinde !..?




Yazgınla yüzleşerek huzur bulacak yerde,
Vesveseye kapılan nefsin ruhuna perde !..
Hayatına kast eden o gayya kuyusunda,
Artık hükmün geçmiyor şu balçık bedene de,
Darlanıyorsun,
.........darlanıyorsun,
.................darlanıyorsun !..


Ömrünü kayda almış bir görünmez kamera,
Zumluyor niyetleri, bak, gönül odağından !..
Hizmet, haysiyet, şeref medar da, iftihara,
Üst makamdan izin yok gerçek bir intihara;
Emânete hıyânet damgasıyla lekeli,
Azâde sandığın ruh Cehennem’e zümera !..
Bu Dünyâ’da hiç bir şey değmezmiş, anlıyorsun,
Hâlık’ın ödüncünü aymazca hor kılmaya;
Öz canını Rabbine şirk koşarak almaya,
Hakkın yoktu,
........hakkın yok !..
Hakkım yok mu, diyorsun ?..!
Öfkelerle dağlanmış pişmanlık sarmalında,
Hiçliğine kahredip boşa sayıklıyorsun !..


Vicdânını mihenge vuruyor da, Mâverâ,
Ateş basıyor bir anda bütün algılarını,
Korlanıyorsun,
.........korlanıyorsun,
..................korlanıyorsun !..