Sevgili Müjdat öncelikle şiirinin çok güzel olduğunu söylemeliym ve ben yorumuma sadece kendi yazdığım bir şiiri eklemek istiyorum KADIN MAHKUMLARLA ilgili ;

Hükümlü/Hükümsüz Kadınlar


Tutuklanan ben değildim
demir parmaklığın ardında
dilimdi
dilim dilimdi özgürlükler
bir tek sevdam vardı
o da memleketimdi

Gencecikti
suçunu sorduğumda
incindi
bilemezdim tacizcinin
öz babası olduğunu
ve bu genç kadının
baltayla budadığını
bir namussuzu

Elimde havlu
şaşkın ve dalgın
dururken banyoda
çağırdı bir kadın
gülümseyerek
hep temiz olmalısın
ve temiz kalmalısın dedi bana
zina suçundan gün almıştı
kiminle diye sorduğumda
dostumla ama
düğünüme beklerim dedi

Suziydi lakabı
siyasilerden biri salıverildiğinde
marşlar söylerdi bizimle
ama bizimkiler nedense
Onun tahliyesinde göbecik atıp
”dürüyemin güğümleri kalaylı”
diyemedi

İçimde uhde kaldı
ne zaman duysam biryerlerde
Marş gibi söylerim şimdi
“Düriyemin güğümleri kalaylı
Fistan giymiş etekleri alaylı”

Orta yaşlı bir kadın girdi içeri
edaları yosma deminde
bir de reşat altını parlıyordu
iri göğsünde

Halkalandı mahkumlar çevresine
Abla deyip kusur etmediler hizmette
O hepsine sordu mahkumiyetlerinin sebebini

Hırsızlıktı
En çok da namustu yanıtlar

Dönüp mahkumlara kadın
şöyle dedi;

- Hırsızlık yapacağınıza neden orospuluk yapmıyorsunuz

Bir saat bile geçmemişti
sözünün ardından
Tahliye oldu
gitti
Yüksek kaldırımlara


Hükümlü kimselerin kalmaması dileği ile diyorum ve seni kutluyorum can arkadaşım bu güzel, anlamlı ve bir o kadar da duyarlı şiirinden dolayı, sevgilerim çokça can dostum...