(4) KUŞKONMAZ
Gül’ü Globalleştirdik.
Anlayacağınız; evrenleştirdik De. Ne. A.’sında. Asil yani. Güzelim Isparta kokulu pembesi sarardı soldu. Yolundu çiçekselliği yapraklarının. Birde lezzet soktuk sapına kadar özköküne, Laboratuarda. Gömdük başaşşağı Garibanı, kök olup yensin diye toprağa. Yitirdi dikenini. "Ne seveni kaldı, nede katlananı." Ak, cılız bir Hıyar’a döndü Aristokratlar için toprağında Kuşkonmaz. |