bir buhu üzerine yazılmış yazılar gibiydi yaşadığım sevdalar,
ama güneşi değil gecemde hilali görünce bir bir kayboldular,
şimdi küskünlüğümü koydum cebime,
gece lambalarına karanlık dağıtıyorum,
yanmasın istiyorum hiçbiri,
çünkü senin bıraktığın karanlığı aydınlatmıyorlar.

gözlerimi açtığım her güne isyan ediyorum,
ne yapayım sensiz doğan güneşi doğmasın istemiyorum,
umutsuzluğu umut bildim umut ektim dert biçtim,
hazan sarısı ayrılıklar biriktirdim buzdan avuçlarıma,
yaktığın ateşin küllerinde biraz yanıp biraz sönüyorum,
korkuyorum artık sevmekten güzel ama bir sonu var biliyorum.

bilmeliydim aslında farkına varmalıydım,
bittiğim kadar başlamayı başladığım kadar biteceğimi,
bilmeliydim aslında,
bedeni öksüz bırakan vefasız bir ruh bulmalıydım,
ne zaman yitirsem yaşamaya dair heveslerimi,
durdurabilseydim bu kalbi,
sensizliğe yumabilseydim gözlerimi,
ve boş bir mezar taşına,
satırlar dolusu bir sevda olabilmeyi.

göçleri gecikmiş bir kuş sürüsü sevdaların şehri burası,
bugünü ertelenmiş yarınları meçhul peki ya sonrası,
gözlerimde kız kulesi,
kulaklarımda martı çığlığı,
ve acımadan gönül sahilimden umutlarımı silen bir deniz dalgası,
burası istanbul burası en koyu acıların bir sokak arkası,
bu satırlar bir istanbul aşığından aşkına son hatırası....
(asi_geco)