BÜYÜMEYECEK ÇOCUK
Ben hiç büyümeyecek bir çocuğum,
İnan bana! Herkes gibi boyum uzar,saçlarım ağarır belki, Belki benim de sesim kalınlaşır,sırtım kamburlaşır, Ama içimde hep bir çocuk uyur, Kan beşiğinde. Çebinde hâlâ gazoz kapakları, Ellerimde toz,toprak, Belki diz kapaklarımda da birkaç yara, Hiç büyümemenin izleri yüzümdeki tebessümde, Ağlamak çocuklara özgü bir şeyse, Bil ki ben hiç büyümeyecek bir çocuğum. Her şeye rağmen hiç büyümeyeceğim ben, Rüyalarımda çizgi roman karakterleri, Sabah uyandığımda gözlerimde bir karış çapak, Ve dudağımda bir ninni yankılanır, Evvelsi gece annemin başucumda söylediği. Ellerimi salarak bisiklete binmenin tarifsiz heyecanı, Misketlerin o ışıltısı, Çarpıştıkça mırıldandığı melodiler, Tek elim cebimdeki bir külah çekirdekte, Diğer elimde erimeye yüz tutmuş çilekli dondurma, Dilimde hafif bir üşüme ile, Gözleri gülerek geleceğe yürüyen o çocuk benim. Kulağımda çınlayan arkadaşların gülüşleri, Bilmem kaç sene önceye ait, Zihnimde yırtık yırtık da olsa, Üç beş tane oyun sahnesi, Durup dinlenmeksizin hava kararana kadar, Soluk soluğa koşuşturmaların, Ardından kalan nefes darlığı. Hatıraların sırtına binip atçılık oynayarak, Zamanın hamağına binip sallana sallana bugüne gelerek, Gözyaşlarının seline kapılıp düşe kalka, Bedeni yorgun,gözleri durgun, Zihni canlı,yüreği heyecanlı, Hiç büyümeyecek bir çocuğum ben... Hercaî |