vaktidir
şimdi
sönme vaktidir gösterilmeyen sırtlan dişlerinde göz kamaştırıp yansıyan sahte parlaklığın ve yenik düşme zamanıdır izinsiz habersiz düşçalan ıssızlıkların kararsız cılız seslenişlerin avaz avaz bağırma zamanına çekilen bordo kadife perdenin hırsla aralanma saati giriyor kapıdan içeri yüreği elden bırakmadan ve düşmeden dudağına kendi türkünü yerleştirip korkusuzca gönlüne düştüğünce göklere sesini değdirdiğince söylemenin ve sözlerine aşkı değdirmenin an’ı hâlâ gelmedi mi geri almalı şimdi sokak lambalarının ölgünlüğünden titrek ışıklarından düşlerin sadeliğini ve büyülü esintilerini ardından günü giyip üzerine derli toplu pırıl pırıl geceye hazırlanmaya geçmeli en sade şimdi zamana bırakmadan iyileşmesini yaraların kendi elimizle sürmeli ilacı şimdi ve her gün gece ve gündüz delirdikçe sesler gidip geliyor saatlerden içeri beynimde dinmek bilmeyen bir melodi sessizliğe isyan seslen hadi seslen delireyim hemen…şimdi vaktidir! atilla güler ‘06 |
Rahatsızlığım sebebiyle çok geç kaldım
dost şairimin şiirine ...
sevgim saygım her dem