renklerimin dilikaraysam gözlerimin karalığıdır aksam yüzümün aklığı değmemişse bir sarılık saçlarıma gençliğimin havasındandır yeşil düşmemişse ellerime senin gözlerinin kıskanmasıdır mavi aramadı beni gökyüzünde arandığı kadar bulutlar hiç bu kadar ağlamadı gökkuşağı benim diyorum ama anlamadı sen anla beni; ben yaz geceleri renklerle üşüyen biriyim kış geceleri seni ,turuncu ateşe benzetip yanarım sen istesende ne ben gidebilirim nede renklerle kalırım, bana anlat rengini elamısın duyguların gibi yoksa saflığın gibi beyaz, kırmızı dokunmuşsa sana dudaklarından başka muradı olmamış buğday tenin kimseyi incitmesin, ben acizliğimden payımı aldım gidiyorum işte örtün üstümü yattığım yatak toprak karadır AYTEN GÜVENÇ ALANKUŞ |
saygılar