GECEYLE KAVGAM
Gecenin en uzun zamanıdır şu an,
Duruşum sabaha karşı. Batmadan uyumak yok inanın , Ayın gözlerimdeki dalışı. Camdan görünen gece karanlığı değil artık... Zifiri bir umutsuzluk.. Başdöndüren yanlızlık. Dağların arkasındaki kahraman uyan ! Bekliyorum yıllardır. Düşecekse saçlarıma mutluluk esintisi, Düşsün artık... Ben hergece aşık olurum, Ve her sabah kaybolan. Bana yokmu yolumu gösterecek olan! Göstersin artık... Nedir bu hiddeti gecenin bana! Sabahla dahamı arkadaştık... Özledim seni huzurlu gecelerim, Ne kadar mutluyduk, Ne kadar barışık. Boyun büküyorum isteğin buysa, Zaten zaferimin ödülü uykusuzluk. Ben senden razıyım bahtım! Sende razı ol artık... |
"İyi insanlar iyi atlara bindiler ve gittiler"
Onlar gidince uykusuzlukla uzadı geceler
Arkada kalan karanlık, umutsuzluk ve yalnızlıktı
Gelenler ki hepsi sahte ve kof çıktı
Sormadılar dileğiniz nedir diye
Kendileri için istediler hep ne istedilerse
Değişmeden değiştirmekti işleri
Affet onları yoksa çıkmaz yol gidişleri
Onlara da kalacak olan umutsuzluk ve yalnızlık
Herşeyi sen toplamazsan herkese çok yazık