SEVGİLİ İSTANBUL
Ağlamaların hala aklımda ...
Vedalaşırken, akıttın Gözyaşlarını yağmur diye Bu kadar zormuydu senden uzakta Yaşamak ey istanbul Sevdan bilinmezin derin çukuru Bilemez kimse sebebi nedir Bir sendin maziyi derin Kazıyan sevgili ey istanbul Dolaştık seninle sokaklarını Caddelerin beni hep tanıdı Bir beyoğlu gördü bizi Birde eyüp sevgimizi Yaralı yüreğim,ey istanbul Unutmadım seni Seni anladığımda sultanahmetteydim seni algıladığımda,ayasofyada ellerimle güvercinlerini besledim simit attım martılarına Gel desem gelemezsin biliyorum Çağır beni denizinin köpüğüyle Boğazdan geçen gemilerine seslen Alsınlar beni oraya Çamlıcandan baktım senin endamına Nasılda iç burktun adalardan Arka sokakların beni anlatır Sarmaşık yeşili üsküdarına Ortaköyde sahıl yolu bizimdi Güzel sözlü nazenim floryan Yürekler dayanmaz bu kadarına Elbet bir gün döneceğim Bıraksamda seni öyle bir tek başına Ben seninle var oldum seninle öleceğim AYTEN GÜVENÇ ALANKUŞ şubat 2009 |
Kaderin mi İstanbul, kederin mi
Kalbine sor vefasız İstanbul mu, yarin mi
Ne oldu Ayten sana
Dertlerin İstanbul kadar derin mi