BİR SEVDALININ YOLCULUĞU 2
Varınca şehirdeki son sınırlara
Davetkâr gözlerin siliniverdi Ne budalaymışım meğer ne hayalperest Geldiğim bu toprak son durak idi Daha neler beklerdim, ne ümitlerle Yalnızlık biletleri şu an cebimde Son istasyonun sireni çaldığı yerde, Atlasam diyorum hayat seline. Gelsem de biliyorum bekleyenim yok Ne kadar dilesem de yok karşılayanım Kırmızı pabuçları, beyaz elbisemi Ben hayalinle paylaşacağım Gelme dese bile acımasız gözlerin Dağlardan aşıp da gelsem diyorum Bir içten sözüne, sıcak nefesine Muhtacım sevdiğim, ben geliyorum. Ayten 19 10 2009 |