DURGUN SU DERİN OLUR
Ne ben itiraf ettim, ne sen anladın beni.
Bir ay evvel ben sana -az-ımı göstermiştim. Sarılırken eritip zemheri yüreğimi, Dört mevsimlik ömrümden -yaz-ımı göstermiştim. Şimdi durgun bir suyum... Derinliğim umarsız! Yürek dersen, bedene dost kalmakta kararsız. Ecel şeref konuğum, tedaviler yararsız; Son arzumu sır sayıp, hazımı göstermiştim. En son maddeye düştüm bu infazsız yasada Sevdiklerim bi-haber, sevenlerim tasada. Hayatı kumar sayıp, ömür denen masada; Elimdeki en büyük kozumu göstermiştim. Artık nefes bedene, can kafese darılmış. Büyük peron burası... Sondurağa varılmış! Sevinç albümüm dolmuş, çerçeveler kırılmış; Resimlerde son gülen pozumu göstermiştim. Neşe can düşmanımdı olmadı barıştığım. Yaşam, hep bir kavgaydı zoraki karıştığım. Tam otuzbeş senedir, isteksiz yarıştığım Mesafeler tüketen hızımı göstermiştim. Son yolculuk öncesi uğrayışım ondandı... Saçlarını son bir kez tarayışım ondandı... Gözlerinde helâllik arayışım ondandı... Bir ay sonra ölecek yüzümü göstermiştim... AliERDİNÇ |