Misketler Küçük olur Değil mi Anne?
Bir gün savaş biter döneriz biz,
Demiştik ya anne! ... Olmadı işte! ... Kaçamadık biz. Ölen çocuklara bakamadık biz, Toprağa kan, Kanada toprak karıştı anne. …………….. Haydi kalk! Düştüğün yerden, Elini ver bana elimi tut! Ben korkuyorum! … Ben üşüyorum! … Beni bağrına bas avut. Ne o anne! ... Neden konuşmuyorsun benimle, Vücudunda yaralar var, Kanıyor, kan akıyor, Kan kokuyorsun anne. Yüzünde sonsuzluğun tebessümü Soğuğa rağmen, Ellerin buz kesmiş Benimle konuşmuyorsun anne? Elin elimden sıyrılıp düşüyor anne Anladım sen öldün, Şimdi melek oldun değil mi anne? Gitmeyeceğim, Başımı, başına dayayacağım, Ben sensiz ne yaparım anne? Havadan gelen misketle oynayacağım… Misketler küçük olur değimli anne? Bende senin başucunda, onunla öleceğim. Anne, Annem! … Vuruldum işte, Bak kanım kanına karışıyor, Toprak kızıl kanlaşıyor, Kızıl kan topraklaşıyor Dünya bizi seyrediyor İnsanlık ölmüş Bizde ölmüşüz Önemli mi anne? Sarıl bana Ruhlarımız cennete uçuyor. Ziya Bekâr 17.01.2009 |