YÂR OLMAM SANA !
Böyle bir başıma koyup gittin ya
Cennet diyâr olsan, hûr olma bana Pür-âma karardı, zifr oldu dünya Güneşten kor olsan, nûr olma bana. İçime bir yumak od attın gittin Bir donuk bakışla bıraktın gittin Nasıl böyle hiçe, boşluğa yittin Kâinat olsan da, var olma bana. Şahsına çok fazla değer yükledin Aşkının uğruna ayin bekledin Şâh oldun yüceldin kıymet bilmedin Hint elinde nadir gûpr olma bana. Gittiğinden beri boşlukta gözüm Noktasız devrildi bitmedi sözüm Nasıl da kıydın sen câna Canözüm ‘Yanıyorum!’ desem, kar olma bana. Hala komadayım hala duyarsız Anlamsız fikirler, gönül diyarsız Kalakaldım yarım, yürek umarsız Tümünle dönsen de, yâr olmam sana. 23-12-08 |
Yakışıyorda mısralarınıza !..
Kutlarım. Şaire...
SAYGI BENDEN HER DAİM...