Anlamsız Şiir (D-E-N)
küçülmemek için dövüşüyorum
küçülerek tek başıma sessiz ve kişiliksiz bilinçli fakat istemeyerek ve övünerek söylüyorum ki utançla kendimden bile habersiz yağmur yağdı dün yağması gerekmiyordu yalanlarım su gibi aktı gitti geriye doğrular kaldı yarım yamalak hedefsiz sevdiğim ama nefret ettiğim bilirsin sert bakışlı bebeğim anlamsız konuşur orada rüzgar delice üşütür adamı ama delilere işlemez yani üşüyerek terler benim gibiler umursamadan ve tiksinerek en önemlisi de haddini bilmeyerek yokuşu çıkmak için bilet alıp bekledim bir kedi vardı sırnaşık kucağıma bile atladı elimdeki tostu kestirmişti gözüne ama sensiz gidemedim yok olmamak için sevişiyorum siyah beyaz rüyalarında edepsiz gecelerimin yalan söyledim söylüyorum söyleyeceğim tek başıma oturup hep seni düşüneceğim |