gün ışığından sıyrılmış ölü ten rengi bakışların göz kapaklarının altından savrulmak için çırpındıkça tanıdık bir öfke mesafedir o an günaha oysa yaşadığın aşk denk değildir gittiğin yola ben ki hangi bensem bilemedim sözlerimde mahfuz bir ihaneti sen diye bildim
ederi peşin ödenmiş bir kulluk kaderinin eşiğinde durdukça gölgesi doğarmış kedere tenhanda bir ölüm peydahlanıyor sarıldıkça kendine hasret tevekkül imana zamansız doğuyor ben ki hangi bensem bilemedim kollarımda mahfuz bir hasreti sen diye bildim
direndikçe kalp bir itaatkâr aşk bu kalmaz ki yanına kâr şimdi dilini savruk bir sitem suçluyor aynı dilden geçiyor inkar sesteş isyanların toplandığı mahşeri ki orası ne cennet ne cehennem içimde ikrar sürme çekilmiş karanlıkta bahtıma taht diye kuruluyor ben ki hangi bensem bilemedim alnımda mahfuz bir adı sen diye bildim
kör kuyulara sevi yağmuru yağdıkça iki rahmet çekilir huzura huzurunda hafız indirince melekleri omzundan sökülür yutkunduğum düğümler ahh sevgili…aşk mücerreptir yusuf’un dilinde bense tam burada ölürken buldum aşk’ı senin suretinde
ben ki hangi bensem bilemedim ölümde mahfuz bir hayatı sen diye bildim
alicengizoyunu (…bir arsızlık kendini intiharına koşarak bırakıyor… bu defa saklanma olur mu, saklanma…)
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ben ki hangi bensem bilemedim... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ben ki hangi bensem bilemedim... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
kör kuyulara sevi yağmuru yağdıkça iki rahmet çekilir huzura huzurunda hafız indirince melekleri omzundan sökülür yutkunduğum düğümler ahh sevgili…aşk mücerreptir yusuf’un dilinde bense tam burada ölürken buldum aşk’ı senin suretinde
ben ki hangi bensem bilemedim ölümde mahfuz bir hayatı sen diye bildim
siyah bir kurdale dolandırdım düşlerimin üzerine... sıkı sıkı bağladım göz yaşlarımı düşümlerimle...
çalarken sirenler dört bir yanda, gün dönerken karanlığın esaretine , devrilirken gözlerim kollarında ve sen ışığım iken gecede ... (...)
de hey sair ; de , gayri de yürek demin bulsun? kim ki , sendeki sen ? kime aşık bu ben ?..
şairim ; şiirlerinde aşkı bulduğum adam , daim olsun aşk'ı aşığa öğretilerin ... devam etsin satırlarının altındaki ezilmişliğim ....
şairim ; şiirlerinde ben /i bulduğum adam , ....
sustum... burda söyleceklerimin hepsini egenin rodosundan savurdum üzerine ; beylik cümleler ya belki ... yine de hisset , duy ! neler , neler söylediğimi ....
şairliğine olan aşkımla ...
... dil ay ...
.yagmur.icen.kiz. tarafından 1/15/2009 11:12:17 AM zamanında düzenlenmiştir.
.yagmur.icen.kiz. tarafından 1/15/2009 11:13:12 AM zamanında düzenlenmiştir.
kör kuyulara sevi yağmuru yağdıkça iki rahmet çekilir huzura huzurunda hafız indirince melekleri omzundan sökülür yutkunduğum düğümler ahh sevgili…aşk mücerreptir yusuf’un dilinde bense tam burada ölürken buldum aşk’ı senin suretinde
ben ki hangi bensem bilemedim ölümde mahfuz bir hayatı sen diye bildim
güzel anlatılmış bir konu akıcı dizelerdi.tebrikler
kussa kan
yutsa azap...
saygımla şair.