metaforDüş dilimin düş evrenine Ana sütü gibi hak Baba şevkati kadar barınak Masalların baş kahramanı Hikayelerin yedi renkli sonu Yüreğimdeki öpüş bölsün karabasan nezaretli uykuyu Ten dört duvarlı susku çığlığı Tutku solunumlu Tuz ifrazatı Avuçlarındaki gökyüzünü sür yüzüme Boylamın enlemsel ekvator noktasında Yerçekimsiz basışlar uzay boşluğunda Sönmeye meyilli volkanlar infilakta Cennetin baldan ırmağında Yıka ısırılmış yasak meyveyi Kalmasın üzerine geçirilmiş diş izleri d ü ş düşümdeki düşten yak gerçekliğine adadığım mumları... - sönmesin diye mumlar melekler soluk almaz - B.F. |
düşenler,
düştüğünü bilenler,
bilmeyenler,
birbirine,
hem çok yakın,
hem çok uzak...
ne güzel bir şiirdi yine...sevgiler...