Gitmeliyim Belkide
Gecesi hiç yaşanmamış
Gündüzünde hiç çiçekleri açmamış Bir şehirdeyim şimdi.. Bir ruh gibi dolaşıyorum şehrin caddelerinde Aradığım ufak bir kırıntı senden kalan.. Ben gibi yangın yeri sokaklar Bu nasıl gidiştir ey sevgili..! Yakıp dökmüşsün yine her yerii Bu nasıl bir ağrıdır tutamıyorum dizlerimi.. Tuhaf bir duyguyla sürütmekteyim ayaklarımı. Seni bulabilme umudu nelere gebe bir bilsen.. Gözlerinin değdiği her yere bakıyorum Ahh yar..! O kara kirpiklerinde gölgelenmeyi ne kadar özledim Bir bilsen... Yürüyorum sensiz şehrin hali bir harap Arkaya bakmaya yok cesaretim Öksüz bıraktığın ben gibi şehrin boynu bükük Akıtıyorum gözümün yaşını Senden sonraki ateşi söndürmek ne mümkün Benimki okyanusta küçük bir damla... Ahh yar..! Dile gelseydi bu şehir Ağıtların en büyüğünü duyardın.. Sensiz bu şehir bilinmez bir işkence Neye dokunsam toz olup dağılıyor avucumda Nasıl bir insanım ben senden sonra.. Şimdi gitmeliyim usul usul.. Söküklerimi dikmeye başlamalıyım bir yerden Hani senden kalan ya da eski bizden.. Gitmeliyim beklide; Senin ulaşmadığın bir yere.. Şehir gibi yakmalıyım kendimi Külümü savurmalıyım bir yerlere.. Şehirde toplanmışken Gitmeliyim beklide.. Eğreti zamanlar yaşamadan gitmeliyim Ruhumu yenilemem lazım çaresi yok Şehir gibi ağır, şehir gibi yaralı yüreğim Nereye derse Oraya gitmeliyim beklide.. Öznur Dicle ÖZ |