Bazı şiirler var ki kalemden çıkmaz... Gözyaşıyla yazılır, kağıttan sızmaz...
Uzanıp dün akşam yine maziye, Ağladım ne güzel günlerdi diye, Bu ayrılık bize senden hediye, Kurutulmuş bir gül kalmış Sevgilim...
Gelenler gideni aratır derler. Şimdi mutlu musun var mı sevenler ? Sana benim gibi bakar mı eller ? Unutulmuş bir kul kalmış Sevgilim...
Silen var mı gözünden akan yaşları ? Yoksa eğer bağrına bas sen taşları. Çekip gidenler vurur elbet başları. Harlanıp yanmış bir kül kalmış Sevgilim...
Zaman çare olmaz ki o izleri silmeye, Severken alışmadın kadir kıymet bilmeye, Boynuna sen taktın, mahkum oldun ilmeğe, Sağ yanın çökmüş, bir sol kalmış Sevgilim...
Sakın deme, ’aklımda gözlerin kaldı’ ’Hayalin her gece yar canımı aldı’ ’Yokluğun bitirdi de kedere saldı’ Arkana bakmadan git; bir yol kalmış Sevgilim...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BİR YOL KALMIŞ SEVGİLİM şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
BİR YOL KALMIŞ SEVGİLİM şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şiirinizi ilk defa sesinizden dinledim. Şiiriniz sesinizde sanki canlanmış. Şanslısınız sesiniz de şiir okumaya çok uygun ve güzel. Maşallah bütünleşmiş akmış gitmiş. Çok güzeldi çok beğendim. Şiir yolunuz hep açık olsun dilerim. Saygılarımla
Zaman çare olmaz ki o izleri silmeye, Severken alışmadın kadir kıymet bilmeye, Boynuna sen taktın, mahkum oldun ilmeğe, Sağ yanın çökmüş, bir sol kalmış Sevgilim...
Sakın deme, ’aklımda gözlerin kaldı’ ’Hayalin her gece yar canımı aldı’ ’Yokluğun bitirdi de kedere saldı’ Arkana bakmadan git; bir yol kalmış Sevgilim...
git diyorsunda bakalım gidecekmi yüreğinden.... canım acıdı dinlerken yazan yüreği gönülden kutluyorum muhteşem yaaaa be sizi daha önce neden görmedim ki....
Sevgiliye bir ibret vesikasıydı şiir... Hep düşünürüm, gidenler mutlaka ama mutlaka birgün pişman geri dönerler.. etraflarındaki olaylardan neden ders almazlar bilinmez... ama tek bilinen terkedilenin acısı büyüktür, bu sevda artık onun başına yıkılmıştır.. aşkın tek kişilik sanıcısı dayanılmazdır..
Terk eden asal, terk edilen asildir.Başkoyduğu yoldan dönenlerin sayısı o kadar çok olsa da, sevgisinin arkasında duruş asaletinde kaybolur, yitip giderler. Dünden, bugünden ve yarınlardan geriye, yalnızca büyük yürekler kalır...
İlgili ve paylaşımlı güzel yorumlarınız için çok teşekkür ederim Emine Hanım.Eksik olmayın. Selamlarımı sunarım.
Zaman çare olmaz ki o izleri silmeye, Severken alışmadın kadir kıymet bilmeye, Boynuna sen taktın, mahkum oldun ilmeğe, Sağ yanın çökmüş, bir sol kalmış Sevgilim...
Çok beğendim bu dörtlüğü sanki beni anlatıyordu...Tebrikler....Yüreğinize sağlık.......
Bazı özel anlar vardır... Bir komedyenin espiri yaparken, kendi espirisine güldüğü; bir filozofun felsefi bir cümle kurarken, kurduğu cümleye hayran kaldığı anlar gibi. Bu şiirde de ben özel anımı yaşadım.Hiçbir şiirimi yazarken veya sonrasında okurken böylesine ağlamamıştım. Acı düştüğü yeri yakıyor; hem de nasıl... Güzel yorumunuz ve samimiyetiniz için çok teşekkür ederim. Sevgilerimle...
Offf ağlattınız beni, ses tonu harika bir de şiir güzel olunca harika bir şey çıkıyor ortaya...
Şu giden bir biz olamıyoruz, biz bırakamıyoruz umutlarımızı geride.... Hep biz oluyoruz arkada kalan... Giden gidiyor yeni umutlarla, bizim elimizde kalan iki damla gözyaşı her defasında...
Ya da ben yanlış anladım, evet fikir alış verişinde bulunmak faydalı olabilir ve gereklidir de... Ama o an çıkmaz yol gibi geliyor işte herşey, cevap avucumuzun içinde duruyor belki ama başka şeylerde arıyoruz işte... Bu değil diyoruz bunun cevabı, bu olmamalı... Sıcağı sıcağına verilen kararlar hiçbir zaman sağlıklı değildir bence, bunu etkilerini çok yaşadım hayatımda ve biraz daha sabırlı olmayı öğrettiler bana...
Eylem ,biraz yanlış anlattım sanırım.Muhakkak ki bir başkası bizim yaşantımızın detaylarını bilemez.Bu sebepten dolayı bizim için doğru kararı vermeleri de mümkün değil.Kimsenin haddine de düşmemiş açıkçası. Benim kastettiğim, dinlemekti.Daha önce böyle şeyler yaşamış olanlar varsa onları dinlemek.Fikirlerine güvendiğimiz kişiler varsa onları dinlemek.Biraz daha açacak olursak, bizim sorunumuzla ilgili toplayabildiğimiz kadar değerli bilgi toplamak.Sonrasında da o bilgileri kullanarak, kendi düşüncelerimizle yoğurup; kendimize bir yol hazırlamak. Yani, karar yalnızca senin kararın.Anlaştık mı ?
Bilmiyorum, belki ben bu konuda senin gibi düşünmüyorum, yani bir başkasının fikri o durumlarda benim için önemli olmayabilir... Çünkü olayla birebir sen ilgilisin, sana bıraktığı etkileri bir sen bilirsin ve iyisine de kötüsünü de ancak sen ayırt edebilirsin bence... Tabiki fikir alışverişi olur ama başkasının verdiği karalarla yön vermeyiz olacaklara... Ben de her zaman burdayım...Unutma...
Haklısın.Ağızdan çıktığı kadar kolay değil uygulamak.Kafam yerinde değil diye tabir edilir ya hani, aynen öyle.Ama dünya dönmeye devam ediyor.Biz de fikirlerimizle ve kararlarımızla devam etmek mecburiyetindeyiz.Bunun en güzel yolu da özgüven ve fikirlerine güveneceğimiz şahıslarla paylaşmak olur.Yanlış kararlar almamanın yolu bu değil mi? Ben bu konuda, anıldığım yerde varım.Elimden gelecek birşey olursa; herzaman...
Bakış açısı gerçekten harika, kesinlikle aynı fikirdeyiz ama uygulamak konuşulduğu kadar kolay olmuyor her defasında... Ve bu sancılı dönemlerde insanın yanlış karalar alma olasılığı çok fazla oluyor hayata dair... Ufak olduğunu düşündüğümüz kararlar bazen en büyük karalarımız olabiliyorlar melsef ve farkında olmadan bir bilinmezliğe götürüyor bizi... Zamanla olgunlaşıyor içimzdekiler, sıcağı sıcağınayken sağlıklı karar verebilmek, ders çıkarmak imkansız... Önemli olan ise, o dönemi en bilinçli şekilde atlatabilmek...
Mutlaka hep acemi kalacağız hayatta.Her safhasına yetişmek ve her eksiğini tamamlamak mümkün değil.Ama nedir önemli olan biliyormusun; ne kadar acemi olup olmadığımız. Acı çekmeyi kimse istemez, çok büyük Allah dostları haricinde.Ama gerçek olan birşey vardır ki her acı düştüğü yeri yakar.Yakarken de olgunlaştırır. Bir sonraki safhaya daha olgun ve hazırlıklı olarak; bunun yanında acıyı da nispeten göze almış olarak gireriz.
Çok doğru bunlar avunulabilecek özellikler, bizleri olması gerektiğinden daha fazla yaşlandırıyor fakat hayata olan acemiliğimiz biraz daha küçülüyor... Gerçi ne yaşarsak yaşayalım hayata hep acemi gibiyiz ya... O da ayrı bir konu...
Bize kalmak yakışır Eylem.Başkoyduğumuz yolda sonuna kadar varolmak; giden değil, direnen olmak yakışır. Gözyaşlarına gelince, onlar asaletin simgesidir. Ne mutlu bize ki, yüreğimiz gözyaşı dökebilecek kadar geniş duygular besleyebiliyor...
Gidenler gidiyor, arkalarına baksalardı eğer görürlerdi bıraktıkları enkazı o yüzden bakmıyorlar. Güzel dizelerdi sitemkar.Sevgiyle...Şiirlerle kalın Hâdiye Kaptan
Zaman çare olmaz ki o izleri silmeye, Severken alışmadın kadir kıymet bilmeye, Boynuna sen taktın, mahkum oldun ilmeğe, Sağ yanın çökmüş, bir sol kalmış Sevgilim...
Sakın deme, ’aklımda gözlerin kaldı’ ’Hayalin her gece yar canımı aldı’ ’Yokluğun bitirdi de kedere saldı’ Arkana bakmadan git; bir yol kalmış Sevgilim...
güzel bir şiir dinledim.harikaydı yüreğinize ,kaleminize,sesinize sağlık.saygılar.