Duaya yüzümüz yok, biz kara yüzlüyüz.
Nimete şükür bilmez, kuluyuz ahir zamanın,
Sıkışınca kapısına yöneliriz Allahın...

İmanla aramızda, bir sürü duvar,
Toprak çatlak, susuz, asık suratlı..
Üzerine yaşayandan şikayeti var.

Yollarımız arayışta, zikzaklı....
Mahsül neşesiz, kurumuş, boynu bükük,
Buram buram yanar, mevsimler şaşkın,
Doğanın örtüsü solgun , sökük...
Şükürsüzüz, hayat bölük pörçük...

Günahkarız tövbe, bizleri affet,
Bereket gelsin, verme afet,
Secdeye götüren iman nerede,
İnsan bu , eder hep şikayet...
Yaşar bir arada bir derede....

Şimşek çaksın, gök gürlesin,
Sular şakır şakır,
Ördekler bayram yapsın...
Mis gibi toprak kokusu sarsın,
Anam kokan başörtüler ıslansın...

Çocuklar şarkı söylesin.
“Tarlada çamur, teknede hamur,”
Ver Allahım! Sicim gibi yağmur.”
Kapına geldik, senden ümit kesilmez,
Mahsum bebeler aç kalmasın...
Çatlak eller,
Susuz böcekler...

Mikail’e(AS)emret suları bıraksın,
Merhametin bol, bağışlayan Haksın...

Yağmursuz bitki mi yetişir,
Kurak her yer haşır, neşir,
Yüzü gülsün çiftçinin,
Şükretsin.
Karşılığını alsın emeğinin...

Ve Allahım ver yağmuru,
Okşansın toprağın gururu...
Mart 2007/Kampüs