GEL...
Çok gelme...
kaldıramam yükünü kalbimi sabahlara ısmarlamışım ben ne tuhaflara titreyeceğim daha çoraplarımı ters giyerek yakıp sigaramı hesap vermeden aç karnına Zor gelme... aylık hüzünler biriktir heybende bedelini alıp anca öyle gel... kelimelerinden, sözlerinden kurtul yediğinden yemediğinden çaldığının hesabını vermediğin bedenimden bir adım daha sevişmeden bir adım daha yaşatmadığından gayrı bir nefes daha öldürdüğünden küfredip anca öyle gel... bu hallerini benden uzakta bırak seninle zikre durmuş fikrime sığın yettiğin zamanları kalbimde yetmediğin zamanları hayallerinde yok sayıp anca öyle gel... kendini kendinle tamamladığında derin bir tutkuyla yaşıyorum deyip ANCA ÖYLE GEL.... ( İBRAHİM YALÇIN ) |
kalbimi sabahlara ısmarlamışım ben
ne tuhaflara titreyeceğim daha
çoraplarımı ters giyerek
yakıp sigaramı hesap vermeden aç karnına
Çok güzel dizelerdi kardeşim adam akıllı şiir diye bir şey varsa hakkını vermek gerek