gözüm eşikte
ölüm yatağında can veriyorum
caddeler boylanırken sevmeli demiştin hatırlıyor musun ? kavaklar uzarken mevsimlerden habersiz kan kokusu sinmiş yastığıma şimdi verem sinmiş de derdi bulunmaz uyku tutmaz ben bir aciz sancıdayım hercai güçlü durmaktan yıkılmış.../ kırdım zaman ile boğuşurken gençliğimi içim ziyan yanıyor içim geceler için gündüzler kararmış kararsızlığımda gözümü deşiyorum eşiklerden bakarak sen ve sana benzer bir hayal durur kapımda belki nefeste sen her seste sen belki ben beklerim sen gel yeter ki.../ keş yatağında sen diyorum patlar yüreğimdeki ağır tahribin vurulur sevdanın eşi yolum yakındır son cıgaramı sararken gözüm eşikte zor olur belki o yarin gelişi ben ölüyorum ama unutma sen yine de gel yeter ki.../ İ.Y.L.Ç.N |