halepçe, filistin, ve dünyanın tüm nevala kasabalarında zorla yaşadıkları savaşlar nedeniyle ölen ve hala o kıyıma maruz kalan küçük masum bakışlar için.
çocuklar ölmesin.

Sallantılı gürültüler ardı ardına dağılmakta,
ney sesi geliyor bak, çığlıklar yükseliyor hemen ardından.
secde eden martıların gülüşleri yayılıyor geceye
Göz ucumdaki kaçamak aşklar yaralıyor beni.
Dinle; mayın yağdırıyorlar üzerlerine
Bir kimlik uğruna, can yakıyorlar.
Devşirme ruhlarıyla devrik insanlar bal kabaklarından
dolunaylı geceler yaratıyor.

İçimde mekânsız bir gökyüzüyle,
Aralıksız yağan yağmurlar birikiyor…

Kederli göçler,
Yamalı uçurtmalarla varlığına dokunuyorlar dünyanın.
Aralığın üçünde ağrının kollarındaydı zalimin tarumarı
Mekânsız ve zamansız ölümler yağdırıyordu tanrı,
Ağrının kollarına…

Tak tak tak…
Aralığın üçünde boş kovanlar saçılıyordu karın üstüne.
Nesimi kadar ürkek ve cesurdu bakışlar
Olası yangın yeriydi.
Cesetler,
Çocuklar,
Çığlıklar.
…
Yamalı ruhlar kalıyordu ölümün sonralığında.
Ey hak!
Minnet rica gizlidir secde edenlerin bakışları
Sana derman derim, dertliğimi al benden.
Bana gül de; ömrümü aşk eyle
Ey hak!
Yeryüzünün halifesidir onlar; kara benleriyle
Zerdüşt kokularıyla
Bir anlam saklıdır gözleri.
Alma onları benden, sana ben lazım bilirim…



2009 Ocak
(devam edecek…)