Sessiz ÇığlıkBırak kuytularda avunmayı, Aç perdeleri sonuna kadar. Güneşin gözleriyle bak Beton kuleler arkasına... Kulak ver, Duy insanın sessiz çığlığını, Düşün sonra, Değerler kulesinin nasıl aşındığını her gün. Mevsimlerin kışa taşındığını düşün… Çıkar başını kumdan, Güneşin gözleriyle bak, Bak ufka… Bir bomba, Kaç çiçeğin sonunu getirir? Kaç yıldız söndürür vakitsiz? Kaç damla gözyaşı eder, Analar gözünden dökülen? Uygar geçinen, Uygar dünyaya düşman… Bırak kuytularda avunmayı, Arala bulutları, Güneşin gözleriyle bak… Kalk köşenden, Üfle küllenen közleri, Ateş fışkırsın yerden. Tüm öfkeleri söndürsün Söndürsün tüm öfkeleri Ocak 2009 Yunus Çektin |
hasretten filistine
kutlarım duyarlı yüreğinizi