Camda öldü kar
Camda öldü kar
Ve su, ve buhar Elimin yabancısı bir soğuk Ve hastane ışıklarında aydınlık etraf Çiğ sesler, sık soluk alınıyor Katılıyor çaya şeker,süte bal, suya aspirin Beş gece, beş beşik Beşi beşinden eğimli eşik İnceliyor ensemin damarları, başım ağır Bu tünel biter gibi gidiliyor, ışığı kayıp Kirpiğimde salındı kar Pis bir ayaz, tertemizdi beyaz Göğsüm korkulu kuş gibi tünek Aralanıyor bir kapı, rastlaşan bir bakış Göz bebeğim endişe karası Bir yarısı içimde gecenin Saat tutuyor bir diğer yarısı Sigaramda yandı kar Tütünde duman, yağmur deyus Çaresi düşük yapmakta üzüntü kandillerinin Gülüvermişsin, isteksiz ve suçlu ifadelerin Kapıda kar adam boyu, soğuk sıfır Ve yağıyor kar Tadı çelik yada bakır İç bahçede akasya ağacı Gölgesinde diz dize üç iskemble, üçü de boş Yine kuyruğunu kovalıyor kantin kedisi Gözlerim yerleri süpürüyor Uyusam, öyle deliksiz Yaprakta asılı kaldı kar Tipi pusu, tin uykusu Boğum boğum devriliyor ay Bayram şekeri çekiyor canım Parmaklarım filtre sarısı Ağzım çamur Dilim isli bir demir Yarın son nöbetini tutacağım hastane, Yarın hiçbir zaman yarın olmayacak kadar yarın |