Ölüm Bir Uçuk Mavide
çekilmiş sulara hasret yıkık köprüler yapyalnız
bir uçuk maviye konmuş göçebe kuşlar uykusuz adı konmuş bu yarışta ölüm önde bir at başı almış başını akıyor uzaklara taşın yaşı ve sen o dedelerini özler iken uykularda akar Fırat akar Dicle akar gözyaşı uykularda özlerken sen dedelerini ey çocuk uçaklar gelir konarlar düşlerine bocuk bocuk uzaktan gelir uçaklar benzerler göçmen kuşlara ölümdür kanatlarında ölüm siyah koyu kara kanatlarında ateştir yakar bahçeyi, evi, bağı kanatlı enkazdır şimdi çocuğun o salıncağı pembe renkli emzik halâ diri diri dudağında mavi nazar boncukları nazar okurlar kolunda uzakta dedelerine koşup kavuşuyor çocuk gözlerinde başlamadan biten bir şey donuk donuk sen bilirsin uzaklarda bitmeyen nedir Necibe "ana gibi yâr, Bağdat gibi diyar" bir hoş efsane altı ay yaz,altı ay kış bu âlemde ölüm hep var şu uçuk maviye bari konmasa göçebe kuşlar... Galip Sertel |