Sana yazdığım tüm şiirler yarım kalıyordu/
Aslında yazamadığımdan değil/
Seni anlatmaya kelimeler yetmiyordu…

Gittiğin gün anlamını yitirdi mevsimler
Zamansız durdu saatler
…Ve rakamsız basıldı tüm takvimler
Şimdi susuyorum,
Kızgınlık ya da kırgınlıktan değil bu derin sessizlik
Aksine konuşmak, haykırmak istiyorum, derdim sensizlik
Konuşmanın ne anlamı var sözcükler yetersiz
...Ve dalıp gidiyorum uzaklara
Bir sen varsın aklımda bir de bu soğuk beden
Suskunluğuyla ulu orta ve çaresiz
Özlüyorum, kalbimin en değerli varlığını, tek ve gerçek sahibini
Ağlıyorum,
Aglıyorum gözyaşlarım sevda seli,
Özlem bir çöl misali ben ise söndürmek için çabalıyorum içimdeki alevi.
Yüreğimde ayrı kalmanın acısı ve ben eriyorum bir tanem/
Akan her bir damla gözyaşını kutsal sayardım
Ve uğrunda can verirdim her bir damlası için
Şimdi tüm kainat yok olmalı yüreğim seni kaybettiği için
Ağlayan gözlerim sağır yüreğimden
Elbet bir gün hesap soracak
Bir boşlukta olduğumu yüreğim sana fısıldayacak
Sevdalı dilim seni her gün bin kez haykıracak
Bir düşün, bir düşün
Kim itti bizi bu ayrılığa kim yaktı bizi kim?
Uzat ellerini koy yüreğimin üzerine ayrılık olmasın bir daha
Gittiğin gün/ Yüreğim ağladı sensiz ilk defa…

Sezai Binici/umut_adam/Erzurum
Tarih:11/05/2008