Çok eski
D
Ü Ş (tü) bahçenin derin kuyusu inerken beline bağlanmış iple ürkütür ıslak toprak kokusu ipi tutan çıkrığın her inlemesiyle düşerken karanlığa mesafe belki bin metre suda belirince gölgesi tanımazdı yüzünü yüreği ağzında koparsa ip en çok da leylaklara üzülürdü duyamazsa kokusunu göremezse bir daha… şimdi leylaklar öldü kuyu doldu korku bitti düş(e)yazdı aylin-K |