3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1227
Okunma
Doyar ve…
çeker gider.
Öteki kalakalır kuyularda
kopar, kararır sevda.
Kırılan
tutuşuverir… vay canım
düşmez mi ardına?
Paramparça ve yalnız
ufuk çizgisine bakar ha bakar
deler gökkuşağını tek başına
ve kuşlar her zaman öte öte
birlikte uçar.
Kanayıp durur sözcükler
çiçek zehirini kusar
nasıl bir dünya ki her yanı yara
baksın hele bir yaratan
çekilip de kenara.
Son ağlayan gökyüzü
elbet bu değil
yıkanır yıkanır arınmaz dünya
acının ayak izleri durur
umut, sonraki bulutta.
15.1.2007
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz