Ne çocuk yaşa aldırdılar, ne boya
neye istersen ona boya!

Mayısa boyadım her günümü
açmamış bir gülün kızıllığına
şimdi ta uzaklardan türküler gelir
dinledikçe hayransındır büyüyen koroya.

Sabaha boyadım ki yitenleri
yaşamın ilk adımını anlasın halk
daha dün yedisindeydi, Erdal erdi on yediye*
iskemle, ağaç, ip; bir suça ortak!

Umuda boyadım çocukları
başlarında dünyaları taşısınlar
bir şarkıdır kızların saçının her teli
gizlenen hayatlarını güneşte kurutsunlar.

Sevgiye boyarsınız bebekleri
nedendir, büyüdükçe azalır rengi
ulumakta kimileri karanlık bir vadide
kimisi inadına mavide.

Boyadım yaşanacak günleri aşka
güneşle yıkadım her geceyi.

16 Mayıs 2010

* (12 Eylül sonrası 17 yaşında darağacına götürülen Erdal EREN)