KARABAĞ

Şiirler yazıyorum senin için yasın bağrından
Gözyaşlarını gizliyorum saklanan acıların
Saati bilinmeyen zemherinin çığlıklarını
Gecelerin karanlığına yazıyorum adını
Karabağ Karabağ Karabağ

Karaladığım nice sayfalarda sabahlıyorum
Saçlarımı savurmuşum da sürgünler ülkesine
Sanki musalla taşında şiirlerim de ağlıyor
Bir ben ölüyorum bir şiirim sonra da vatanım
Karabağ Karabağ Karabağ

Yıldızlı düşler yok ki sensiz gecelerde neyleyim
Sevinçlerim utanıyor doğuda güneş doğmuyor
Unutuyor denizler yakamozları yarınları
Yaşamak mutluluk kadar uzak işte Karabağ’da
Karabağ Karabağ Karabağ

Ay doğuşunu kutluyor ya nazlı gelin misali
Kalemim hüzne boyanıyor suskun ağıtlarınla
Bastığım yerden kan damlıyor ıslak avuçlarıma
Kıyamettir bana yanağımdan akan her bir damla
Karabağ Karabağ Karabağ

Vedasız gidişler iz bırakır yorgun yüreğimde
Kırık rüzgarlar dolaşır Karabağ’ın üzerinde
Cansın özümsün sevdamın diğer adısın ülkemde
Bilirim zalimin zulmüne boyun eğmezsin sen de
Karabağ Karabağ Karabağ

Gözlerimi terk etti güneş bakamaz oldum sana
Sonsuz boşluksun bakışlarda taş basamam bağrıma
Şiirlerden yıldızlardan taç yaptım da matemine
Ki ölüyorum galiba hakkını helal et bana
Karabağ Karabağ Karabağ