İşte Ağaç!
İŞTE AĞAÇ
Kuşları korkutulunca serin gölgesi de mutsuz ve uyuyan ormanı ayaklandıran çapuldak sevgiliye kıvılcım. Sanki katline karar verilen erken öten bir şairdir tam umut kesilecekken yolunu bulan bir nehire dönüşür. Haziranlar boyun eğmez iyi ki oradaydın ağaç duruşun insana örnek, öyle kıpırdamadan yalnız gözler değil ki acıtılan. Birkaç dal nasıl da sarar koca ülkeyi korkudan tutuşur kindar ölüm kusan uzantılarına direnir boylu boyunca maskesiz ağaçlar. Beklenmedik bir anda devleşir sahne orantısız gülümser aykırı bir çocuk kalan o tek gözü şiire nöbetçi eskisi gibi olmayacakmış artık hiçbir şey! 12 Temmuz 2013 |
Hem ağaçlar yaşayacak hem de onları yaşatacak olanlar yaşayacak
Ancak aynı anda aynı sesi bularak.
Teşekkür ederim saygılar.